Byron George
Gordon, poeta i dramaturg angielski, promotor romantyzmu.
Opublikował
m.in. poemat dygresyjny „Wędrówki Childe Harolda”, 1812,
powieści
poetyckie „Giaur”, 1813, „Korsarz”, 1814, dramaty: „Manfred”, 1817,
„Kain”,
1812, poemat „Don Juan”, 1823.
Wywarł
przemożny wpływ na poetów europejskich zarówno przez niekonwen-
cjonalną
postawę życiową, jak i oryginalne propozycje artystyczne. Akces do sił
walczących o
wolność narodów i jednostek znalazł wyraz w udziale Byrona
w walkach o
wyzwolenie Grecji, podczas których poległ. Ugruntowało to
legendę
niezłomnego poety .
Ukształtował
dwie silnie oddziałujące postaci-ideały: outsidera i tzw. bohatera
bajronicznego.
Pierwsza z tych postaci pojawiła się na kartach poematu
dygresyjnego
„Wędrówki Childe Harolda”. Childe Harold to sceptyk, krytycznie
odnoszący
się do świata, indywidualista, dystansujący się od obserwowanych
wydarzeń.
Równie silnie oddziaływać będzie ideał indywidualisty-buntownika.
To bohater
mroczny, pozostający w ostrym konflikcie ze światem, który skrywa
jakąś
straszną tajemnicę. Ucieczka od przeszłości okazuje się daremna.
Cierpi w
samotności, przeżywając każdego dnia na nowo swoją tragedię.
IB