Święto Konstytucji 3 Maja

 

3 maja 1791 r. uchwalono w Rzeczypospolitej Obojga Narodów pierwszą konstytucję w nowożytnej Europie, a drugą na świecie (po amerykańskiej).

Dniu radości, dniu wesela!

Jak szeroki polski kraj,

Niechaj okrzyk w niebo strzela

Vivat! Vivat! Trzeci Maj

Naród z królem, król z narodem

Odrodzenia ziścił sen …

W upojeniu cudnem, młodem

Niech nam dzień rozbłyska ten (…)

 

Józef Relidzyński, Radosny dzień

Przytul książkę - Bądź sobą. Wylecz swoje 5 ran

 

Czy odnosicie czasem wrażenie, że w swoim rozwoju wewnętrznym stoicie w miejscu , że pewne sprawy które wydawały się Wam rozwiązane po raz kolejny nie dają Wam spokoju? Być może szukacie wyjścia w złym miejscu.

 Kolejna książka Lise Bourbeau w sposób tak samo konkretny jak poprzednie wskazuje, iż wszystkie problemy zarówno o podłożu psychicznym, mentalnym jak i fizycznym biorą się z pięciu ran: odrzucenia, porzucenia, upokorzenia, zdrady i niesprawiedliwości. Dzięki szczegółowemu opisowi pięciu ran i masek, które zakładamy aby ich nie widzieć możecie spróbować odkryć prawdziwe powody problemów z jakimi borykacie się         w życiu. 

Książka ta pomoże wam rozpocząć proces ozdrowienia, który doprowadzi do celu jakim jest bycie sobą. Autorka jak zwykle na końcu książki proponuje praktyczne wskazówki umożliwiające przekształcenie codziennych problemów w trampolinę umożliwiającą rozwój                    i uświadomienie sobie, że w każdym z nas kryje się niezwyciężona moc kreacji.

Życzenia na Święta Wielkanocne

 

Aby zwycięstwo dobra nad złem

i życia nad śmiercią

będące przesłaniem nadchodzących

Świąt Wielkanocnych stało się

źródłem radości i nadziei

Dziewiąta fala

 

Ajwazowskiego zajmowały tematy dotyczące morza – zarówno  jego       warunków naturalnych (np. przedstawienia sztormów), jak i działalności na nim człowieka (flota, marynarze).

Do najwybitniejszych dzieł artysty należy namalowana w 1850 r. Dziewiąta fala

Obraz ukazuje grupkę rozbitków walczących o życie na resztkach masztu. Zapewne przeżyli straszliwy nocny sztorm – na powierzchni nie ma reszty statku i załogi. 

Choć widać już wschodzące słońce poranka , jeszcze zagraża im niebezpieczeństwo – tytułowa, najwyższa ze wszystkich dziewiąta fala.

 Mimo to obraz zawiera optymistyczne przesłanie: jasny blask wstającego dnia niesie nadzieję, pozwala wierzyć, że najgorsze należy już do przeszłości.

Święto wiosny 21 marca

 

To nie przypadek, że wiosna przychodzi w czasie postu. Patrzymy jak budzi się życie wstępuje, w nas radość i nadzieja, z którą zbliżamy się do Wielkanocy. 

Pierwszy dzień wiosny przypada w równonoc wiosenną z 20 na 21 marca, kiedy biegun północny jest bliżej Słońca niż biegun południowy.

 Od tego dnia bliżej nam do cieplejszego wiatru, zielonej trawy, szumiącego liśćmi lasu i kumkających żab.

 To początek tzw. astronomicznej wiosny, ta prawdziwa nadchodzi wtedy, gdy temperatura powietrza ma 5-15  ͦ C, oczywiście na plusie!

 Chińczycy uznają Święto Wiosny za jedno z najważniejszych. Na podstawie legend oceniają je na 4000 lat.

Friedrich Caspar David

 

Jednym z pierwszych przedstawicieli romantyzmu został Niemiec Caspar David Friedrich . Jego „Wędrowiec nad morzem mgły”         z 1818 r. to kwintesencja nowego stylu.

 Skończyły się czasy bóstw antycznych, nimf, historii biblijnych. Ich miejsce zajął pejzaż, najlepiej wyrażający naturę człowieka epoki,  a w nim on – bohater romantyczny, u Friedricha jednocześnie zdobywający szczyt i zagubiony w oceanie natury, zredukowany do roli obserwatora poddającego się nastrojowi. Stoi odwrócony tyłem do widza. 

Tylko on wie, co da się dostrzec poprzez ścielące się po horyzont chmury i mgły. Rozwiązanie zagadki nie jest celem widza; artysta pragnie przekazać uczucia, pobudzić intuicję. Następuje połączenie odwzorowania natury w nowy sposób ( chłodne górskie czy morskie krajobrazy, niespotykana kompozycja, charakterystyczne kolory) z przekazem symbolicznym (mgły, chmury, horyzont), korespondującym z popularnymi wśród romantyków lekturami.

Paul Verlaine

 

Opinia publiczna widziała w nim pijaka, wykolejeńca i rozpustnika. Bliscy – wiecznego dzieciaka. A znawcy literatury – księcia poetów. Jego osobowość już w dzieciństwie została wykrzywiona nadmiernie opiekuńczą miłością matki. To ona tolerowała wybryki jedynaka, urodzonego w zamożnej rodzinie francuskich mieszczan. 

Podziwiał go Jean Arthur Rimbaud, młody genialny poeta. Arthur traktował Paula jak swego mistrza i przewodnika. Tak silne wrażenie wywarły na nim poezje Verlaine’a z tomu „Wiersze spod znaku Saturna”. Ówczesna opinia literacka także była pod ich wrażeniem. 

Nikt tak jak Verlaine nie umiał oddać słowem poetyckim czystego wrażenia, ulotnego doznania zmysłowego, marzenia, uczuciowej impresji. Okazał się mistrzem wiersza, w którym jednostkowe doznanie poetyckie roztapia się w pięknie otaczającego nas świata.

 Czule połechtany tak wysoką oceną własnych dokonań podjął złą decyzję życiową, której finał okazał się tragiczny.

 Dopiero pod koniec jego życia zaczęli się gromadzić wokół niego poeci zupełnie nowego pokolenia – „dekadenci”, którzy za kilka lat mieli zmienić obraz literatury światowej. Verlaine’a okrzyknęli swoim patronem. On już jednak tego nie doczekał. Zmarł, zrujnowany przez alkohol, głód i choroby, mając zaledwie 52 lata.

Zapusty

Rozpoczynały się z Nowym Rokiem, a kończyły w ostatkowy wtorek. Był to jedyny w roku czas „tańców, hulanek, swawoli”. 

Panny na wydaniu wkraczały wtedy „na salony”, aby znaleźć mężów, od dworu do dworu pędziły kuligi, a na wsi panowały „szalone dni”. 

W rozrywkach zapustnych znaczącą rolę odgrywały kobiety. Huczne zabawy ustawały na chwilę w święto Trzech Króli oraz Matki Boskiej Gromnicznej. Słowo „zapusty” oznaczało albo cały okres od Nowego Roku do Popielca, albo tylko ostatnie trzy dni przed Środą Popielcową.

 Zapusty na wsi były okresem ożywionych kontaktów towarzyskich, zbierano się na wspólne skubanie pierza, które kończyło się muzyką i sutym poczęstunkiem. Jednak najweselszy był ostatni tydzień karnawału, od tłustego czwartku do kusego wtorku. 

Jedzono wówczas i pito, jakby chciano na zapas zaspokoić apetyt i pragnienie przed nadchodzącym czterdziestodniowym postem. Jak pisał Oskar Kolberg: „do uczty wchodziły koniecznie pączki, na smalcu w domu smażone, lub chrust, czyli faworki, ciastka podługowate, kruche na smalcu smażone”. Na wsi były to również różnego rodzaju bliny, „pampuchy”, racuchy.

Przez ostatnie trzy dni karnawału po wsiach krążyły pochody przebierańców. Były wśród nich postaci znane z kolędowania bożonarodzeniowego: niedźwiedzie, konie, bociany, żurawie, Cyganie, żandarmi itd. Po wsiach obwożono różne wcielenia Zapustu, zapowiadając rychły koniec karnawału. Chodził on od chaty do chaty i składał życzenia, domagając się datków. 

Przytul książkę - Tam, gdzie spadają Anioły

 

Ciepła i mądra opowieść o miłości, sacrum życia rodzinnego i potrzebie magii. Książka wyróżniona przez Polską Sekcję IBBY.

 Pięcioletnia Ewa jest świadkiem dramatycznej walki Aniołów – kiedy dobro przegrywa, traci swojego Anioła Stróża. Co stanie się z dziewczynką, pozbawioną niewidocznej, lecz czujnej opieki nadprzyrodzonej istoty? 

Co pocznie strącony, okaleczony Ave, utraciwszy anielską moc? Czy człowiek może przyjąć rolę anioła i zmienić przeznaczenie? 

Powieść Tam gdzie spadają Anioły jest próbą przedstawienia złożonych relacji pomiędzy dobrem a złem, między porządkiem ziemskim a boskim, wiarą a wiedzą, człowieczeństwem a boskością. To książka o rzeczach, które dotyczą nas wszystkich – zarówno dorosłych, jak i dzieci.

Święta Bożego Narodzenia

 

Wieczór wigilijny to ciepło serdeczne, to wzruszenie nad bielą obrusa i drżąca ręka                  z opłatkiem, to krąg najbliższych, więc serdecznych. 

W blasku płonących świeczek kochamy odświętnie, mocno, ale czy dość mocno? Dostrzegamy własną samotność, ale czy widzimy samotność innych? 

Robimy wiele niecodziennych rzeczy, ale czy to tylko siła tradycji, czy też głębsze przekonanie?          I wspierając się słowami ks. Jana Twardowskiego „Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą, zostaną po nich buty i telefon głuchy ……

Nie bądź pewny że czas masz bo pewność niepewna

zabiera nam  wrażliwość tak jak każde szczęście

przychodzi jednocześnie jak patos i humor

jak dwie namiętności wciąż  słabsze od jednej (…)

kochamy wciąż za mało i stale za późno

Nie pisz o tym za często lecz pisz raz na zawsze ……..”.

Życzymy sobie pokoju w świecie, ładu w ojczyźnie, dobroci od ludzi, miłości w rodzinie i powodzenia     w codziennych trudach.

To właśnie tego wigilijnego wieczoru, od bardzo wielu wieków. Pod dachem tkliwej kolędy Bóg się rodzi w człowieku

 

Jak obyczaj stary każe według ojców starej wiary pragnę złożyć Wam życzenia w dzień Bożego Narodzenia. Niech ta Gwiazdka Betlejemska, która świeci Wam o zmroku, prowadzi Was do szczęścia W NOWYM 2022 ROKU !