Nike z Samotraki

Ta marmurowa rzeźba, okaleczona, bo pozbawiona głowy i rąk pochodzi z okresu hellenistycznego. Jest ogromna – ma 22,4 metra wysokości, a razem ze skrzydłami 3,28 metra. Rzeźba Nike najprawdopodobniej stanowiła część pomnika w formie okrętu, który był ustawiony w zbiorniku fontanny. Umocowana na dziobie statku Nike miała sprawiać wrażenie, jakby właśnie sfruwała na pokład, symbolizując zwycięstwo Rodyjczyków w wojnie z Antiochem III, władcą monarchii Seleucydów.

W 1863 r. francuski archeolog Charles Champoiseau odnalazł ponad sto połamanych fragmentów rzeźby na wyspie Samotraka ( stąd ) nazwa. Posąg złożono po raz pierwszy w Luwrze w 1864 r., a później wielokrotnie był składany na nowo, w miarę jak odkrywano coraz to nowe elementy. 


Według hipotetycznej rekonstrukcji, prawa ręka bogini była uniesiona w górę. Nike trzymała w niej trąbę, aby obwieścić zwycięstwo. Nike reprezentuje nurt realistyczny i ekspresyjny w rzeźbie greckiej. Bogini ukazana została w locie, z szeroko rozpostartymi skrzydłami. 

Szczególnie pięknie ukształtowana została jej rozwiana szata, która sprawia wrażenie tak cienkiej, że niemal nie osłania ciała. Nike z Samotraki należy do nielicznych oryginalnych przykładów hellenistycznej rzeźby greckiej. 

Warto dodać, że rzeźba Nike niesłychanie silnie działa na wyobraźnię poetów i pisarzy, stając się inspiracją wielu utworów.

IB