Na obrazie widać tancerki przygotowujące się do wejścia na scenę. Można przypuszczać, że malarz przedstawił wycinek codziennego życia teatru. Artystki rozgrzewają się i poprawiają kostiumy, nieświadome, że ktoś je obserwuje.
Kompozycja jest zdominowana przez sylwetki tancerek. Namalowane połyskliwym błękitem, zostały ukazane pomiędzy nieostrymi elementami scenografii teatralnej. Artysta oddał kształty za pomocą delikatnych muśnięć pędzla. Zamiast regularnych kształtów i linii widzimy miękkie nieostre barwy. Edgar Degas nazywał tę technikę „rysowaniem pędzlem”.
Obraz przypomina pobieżny
szkic, ale jest to zamierzony efekt, który mógł powstać dzięki zmysłowi
obserwacji, doskonałym umiejętnościom i wieloletnim studiom. Degas namalował i
wyrzeźbił setki tancerek. Fascynowały go ich ruchy, wdzięk i siła. Nauka tańca,
wymagająca wielokrotnego powtarzania tych samych ćwiczeń, przypominała mu pracę
malarza.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz