niedziela, 10 stycznia 2016

Agatha Christie

W życiu kochała gorąco, w literaturze mordowała bez litości. Jednak jej powieści kryminalne mają najwięcej czytelników w skali globu - po Biblii i dziełach Szekspira. Autorka powieści kryminalnych i obyczajowych. Urodziła się w epoce wiktoriańskiej na angielskiej prowincji, ale nie interesowały jej bale, towarzystwo kawalerów i uroki wiejskiego bytowania. 12 stycznia bieżącego roku mija 40 rocznica jej śmierci. Na karty swoich powieści kryminalnych wprowadziła genialnego belgijskiego detektywa, Herkulesa Poirota. Ten powtarzał:  " Nie warto szukać dowodów rzeczowych. Własny rozum powinien wystarczyć ". To był strzał w dziesiątkę: opowieść pozbawiona brutalności, za to oparta na skomplikowanej zagadce kryminalnej, ogromnie spodobała się czytelnikom. Poirot wystąpił w 33 powieściach. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Z kolei damski odpowiednik Poirota, panna Jane Marple, osiadła w wiosce St. Mary Mead, z upodobaniem uprawiała ogród i plotkowała z przyjaciółkami. To naprowadzało ją na rozwiązanie piętrowych zagadek kryminalnych.
Ta para uczyniła ją sławną i bogatą już z początkiem lat 20. Wydano ponad miliard egzemplarzy jej książek w języku angielskim oraz drugi miliard przetłumaczono na 45 języków obcych. Pod pseud. Mary Westmacott wydała kilka powieści obyczajowych, które również cieszyły się popularnością. Po drugiej wojnie światowej miała już status najlepszej autorki kryminałów na świecie. Odchodziła w zupełnie innej atmosferze niż wielu jej bohaterów: pełna pogody i satysfakcji. W " Autobiografii " napisała:" Dziękuję Bogu za dobre życie i miłość, jaką mi ofiarowano ". 
IB






niedziela, 3 stycznia 2016

Marcello Bacciarelli

            5 stycznia 2016 roku mija 198 rocznica śmierci słynnego malarza, Marcello Bacciarellego. Włoski twórca działał w Warszawie w 1756-63; z tego okresu datuje się jego znajomość ze Stanisławem Augustem Poniatowskim. Następnie przebywał na dworze cesarskim w Wiedniu. W 1765 mianowany profesorem akademii w Dreźnie. W 1766 Bacciarelli przybył ponownie, teraz już na stałe do Polski; otrzymał szlachectwo i tytuł pierwszego malarza nadwornego; został kierownikiem Malarni na Zamku Królewskim w Warszawie (pierwsza w Polsce zawodowa szkoła malarska), generalnym dyrektorem budowli królewskich i gł. realizatorem polityki artystycznej króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Członek akademii wł., austr., i niem. oraz Towarzystwa Przyjaciół Nauk  w Warszawie, profesor na Oddziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Warszawskiego. Wszechstronnie wykształcony, reprezentował w swej twórczości - dekoracyjnej i portretowej - typową sztukę dworską. Bacciarelli malował reprezentacyjne portrety króla (Portret Stanisława Augusta w stroju koronacyjnym) i osób z jego otoczenia oraz wielkie kompozycje alegoryczne, zdobiące plafony sal Zamku Królewskiego i pałacu w Łazienkach (Sala Salomona), a także obrazy rel. Na zlecenie króla malował też obrazy historyczne (cykl sześciu obrazów do Sali Rycerskiej, 22 portrety królów pol. do Sali Marmurowej na Zamku Królewskim) i o tematyce współczesnej. Duży zbiór prac Bacciarellego znajduje się na Zamku Królewskim i w Muzeum Narodowym w Warszawie.
IB