Konstytucja 3 Maja

 

Oficjalnie Ustawa rządowa, pierwsza w Europie, druga w świecie (po konstytucji Stanów Zjednoczonych) ustawa zasadnicza, uchwalona w atmosferze zamachu stanu 3 V 1791 przez Sejm Czteroletni; przygotowana przez Sejm Czteroletni i w toku poufnych narad stronnictwa patriotycznego, przede wszystkim przez Stanisława Augusta Poniatowskiego, Ignacego Potockiego, Hugo Kołłątaja.

 

Ustawę z 3 maja poprzedziły 2 ustawy z tegoż roku, uznane za integralną część Konstytucji: z 24 III,
o reorganizacji sejmików, i z 18 IV, o sprawach mieszczan i ustroju miast. Konstytucja 3 maja była przełomem ustrojowym państwa. Ustanawiała Rzeczpospolitą Polską z jednym skarbem i wojskiem dla Korony i Litwy. Znosiła wolną elekcję i wprowadzała dziedziczność tronu (dla saskich Wettinów), zamiast liberum veto ustanowiono głosowanie większościowe. Nastąpił podział władz na ustawodawczą (sejm) i wykonawczą (król i Straż Praw, czyli prymas i ministrowie). 





 


Z sejmików miała zniknąć szlachta „gołota”, biedna i poddana magnatom. Do głównego aktu dołączono ustawę o miastach, nadającą mieszczanom nietykalność osobistą i majątkową oraz prawo nabywania dóbr ziemskich. Na podstawie ustawy z dnia 3 maja można było także walczyć o dalsze reformy zmierzające do budowy nowożytnego państwa i narodu. 

IB

23 Kwietnia Światowy Dzień Książki i Praw Autorskich

Data ta wybrana została jako symboliczna dla literatury światowej. Jest to data urodzin lub śmierci różnych wybitnych pisarzy. Pomysł organizacji święta zrodził się w Katalonii - w 1926 roku wystąpił z nim wydawca z Walencji, Vicente Clavel Andres. Z początku planowano związać je z datą 7 października, domniemaną datą urodzin Cervantesa, lecz ze względu na niepewność z nią związaną, ostatecznie ustalono datę 23 kwietnia. 

W Hiszpanii Dzień Książki jest świętem oficjalnym od roku 1930, a od 1964 – we wszystkich krajach hiszpańskojęzycznych. 23 kwietnia jest w Katalonii hucznie obchodzonym świętem narodowym, jako dzień jej patrona – Świętego Jerzego. Zgodnie z długą tradycją w Katalonii obdarowywano w ten dzień kobiety czerwonymi różami, mającymi symbolizować krew smoka pokonanego przez św. Jerzego. Później kobiety zaczęły odwzajemniać się mężczyznom podarunkami z książek.










 

 
W związku z rosnącym sukcesem Światowego Dnia Książki i Praw Autorskich UNESCO postanowiło stworzyć tytuł Światowej Stolicy Książki, który jako pierwsze miasto otrzymał Madryt. Tytuł Światowej Stolicy Książki przyznawany jest co roku przez UNESCO jako wyróżnienie dla najlepszego przygotowanego przez dane miasto programu promującego książki i czytelnictwo.
IB

Spotkanie z Tomaszem Korbankiem

12.04.2018 r., w czwartek
o godz. 11.00 w kameralnej scenerii biblioteki szkolnej miało miejsce spotkanie poety gorzowskiego, pana Tomasza Korbanka z grupą uczniów i nauczycieli naszej szkoły. Uczestnicy brali udział w pewnego rodzaju wywiadzie, do którego się dołączyli i zadawali pytania. Przekonali się, że poeta to człowiek  z takimi samymi problemami, co my , żyjący   w tej samej rzeczywistości, borykający się z trudnościami. 

 

Pan Korbanek uzmysłowił nam, że dla Niego pisanie wierszy to nie jest sposób na zarabianie pieniędzy tylko sposób na swoistego rodzaju terapię dla duszy. Jest to pewnego rodzaju samouleczenie. Nasz gość uświadomił nam, że poezja to uwalnianie uczuć, emocji, radości, smutków. Poeta sięga po poezję bo jest ona zrozumieniem dla zranionej duszy. Jest również inną formą zapisu życia samego poety i jego myśli. Dla Naszego poety poezja to też świat, do którego zmierza się zawsze i ciągle, a nie tylko wtedy, gdy nie rozumie się codzienności. Poezja to również możliwość oderwania się od dnia codziennego, spojrzenia na świat z innej ciekawszej perspektywy.

Myślą przewodnią spotkania była fraza „Zatrzymaj się nad strofą „. Drogi słuchaczu, drogi czytelniku zatrzymaj się nad strofą, uwolnij swoje emocje, może znajdziesz cząstkę swojej czułej struny. Ktoś napisał do Ciebie list – list pisany poezją."

 

Niewidzialny

Spędzał długie godziny

patrząc bezustannie

na rozgrzany ekran

Chłonął żywe obrazy

drobnoustroje pojęć

wsiąkające w krwiobieg

podążające w kierunku serca

Zawieszony

między podłogą a sufitem

nie odczuwał chłodu

na wskroś przenikającego

drętwiejące ciało

Coraz bledszy

niewidzialny …

IB

Z cyklu : pisarki polskie – Deotyma

Zupełnie niezwykłą postacią była Jadwiga Łuszczewska, czyli Deotyma, znana w całej Warszawie improwizatorka, poetka (między innymi cykl epicko-dramatyczny „Polska w pieśni”, wydawany w latach 1859-1908 ) i autorka powieściowa ( Branki w jasyrze, 1889; Panienka z okienka, 1898 ). Salon literacki prowadzony przez rodziców Deotymy, a później przez nią samą przyciągał uwagę publiczności, bywali w nim najznakomitsi pisarze, choć nie brakowało też zagorzałych przeciwników tej poezji natchnionej. 

Jadwiga Łuszczewska wychowywana była w patriotycznej atmosferze, gdzie wiele uwagi poświęcano historii i literaturze. 

Po wybuchu powstania styczniowego ojciec Deotymy złożył godność szambelana carskiego za co został aresztowany i w 1863 roku zesłany w głąb Rosji. Córka zdecydowała się towarzyszyć swemu ojcu. 

Do Warszawy powrócili w 1865 roku. Deotyma wycofała się z życia towarzyskiego z powodu choroby. Spoczywa na warszawskich Powązkach. Jej nagrobek zdobi rzeźba „Anioł Zmartwychwstania „ dłuta Daniela Zaleskiego.

IB