środa, 23 marca 2016
wtorek, 22 marca 2016
Johann Wolfgang von Goethe
Niemiecki poeta przełomu XVIII i XIX wieku, jeden z najbardziej znaczących w skali światowej, dramaturg, prozaik, uczony, polityk. Osiemdziesiąt lat zabrało mu dojrzewanie do napisania dzieła życia. Kiedy kończył Fausta, był już pewien: tylko miłość posiada moc cofania czasu.
Do odegrania roli geniusza ojciec – prawnik, wywodzący się ze wzbogaconych chłopów Turyngii – przygotowywał go od najmłodszych lat. Armia prywatnych nauczycieli kształciła chłopca w językach (nawet w hebrajskim), literaturze i malarstwie. A sam ojciec nauczył Johanna żelaznej konsekwencji w działaniu i doprowadzania do końca każdego zamierzenia. Jednak już na początku drogi życiowej spotkał ojca bolesny zawód – syn nie mógł dać sobie rady z ukończeniem studiów prawniczych w Lipsku. Po trzech latach wrócił do domu we Frankfurcie nad Menem jako rozbitek – bez dyplomu i z przekonaniem, że droga jakiejkolwiekkariery jest przed nim zamknięta. Myśląc tak, popełniał jednak ogromny błąd. Bo w czasie jego lipskiego pobytu istotne okazało się bynajmniej nie zmaganie z prawniczymi formułami. Najważniejszy stał się drobny na pozór fakt, że młody Johann z upodobaniem oglądał na ścianach studenckich winiarni freski, przedstawiające legendę o Fauście, średniowiecznym alchemiku, który sprzedał duszę diabłu w zamian za odzyskaną młodość. A także to, że nie skąpił czasu na liczne flirty z dziewczętami. Kiedy kilka lat później jeden z takich flirtów przerodził się w trwałą, choć nieszczęśliwą miłość do pięknej Charlotty Buff, zaledwie 23-letni Goethe w trzy miesiące napisał powieść, w której oddał wszystkie cierpienia odrzuconego kochanka. Powieść nazywała się Cierpienia młodego Wertera i z dnia na dzień uczyniła z początkującego pisarza proroka nowej epoki – „burzy i naporu”.
Młody Goethe nabrał więc odwagi, by wprowadzać w życie swoje nowatorskie pomysły – nie tylko w literaturze. Niebawem nadarzyła się okazja. Na zaproszenie księcia Karola Augusta udał się do Weimaru, stolicy niewielkiego niemieckiego państewka, by z czasem objąć tu zarząd kopalń i lasów, komisji wojskowej i finansów. I dzięki tym wpływom wprowadzać liczne reformy społeczne .
Zajmowały mu one jednak tylko część czasu. Jednocześnie bowiem podróżował do Włoch, przywożąc stamtąd natchnienie dla najrozmaitszych form twórczości: od drobnych liryków przez dramaty po powieści i poematy filozoficzne. Dyskutował o nich w obszernej korespondencji z innym literackim gigantem epoki – Fryderykiem Schillerem. Znajdował także czas na badania geologiczne i studia botaniczne. Powoli jednak i jego niespożyte siły zaczęły się wyczerpywać. W 1810 roku zdecydował, że jako starcowi pozostaje mu już tylko pisanie wspomnień. Na szczęście przyjaciele przypomnieli legendę o Fauście, znaną mu od młodości. To był impuls, którego potrzebował starzejący się poeta. Po sześciu latach pracy , a na rok przed śmiercią, przyłożył pieczęć na rękopisie dzieła swojego życia – dramacie Faust. Najważniejszym jego przesłaniem jest myśl, że nawet w sędziwej starości możemy się poczuć młodo, jeżeli robimy to, co kochamy.
IB
wtorek, 15 marca 2016
Dzień Wiosny
21 marca – Święto Wiosny. Przypada w równonoc wiosenną z 20 na 21 marca, kiedy biegun północny jest bliżej Słońca niż biegun południowy. Od tego dnia bliżej nam do cieplejszego wiatru, zielonej trawy, szumiącego liśćmi lasu i kumkających żab. To początek tzw. astronomicznej wiosny, ta prawdziwa nadchodzi wtedy, gdy temperatura powietrza ma 5-150C, oczywiście na plusie!
Chińczycy uznają Święto Wiosny za jedno z najważniejszych. Na podstawie legend oceniają je na 4000 lat.
IB
Józef Mehoffer
19
marca 2016 roku mija 147 rocznica urodzin Józefa Mehoffera, malarzai
grafika, przedstawiciela Młodej Polski. Artysta studiował w Szkole
Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem Jana Matejki, w Wiedniu i w
Paryżu. Od 1900 wykładowca w Krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych.
Jeden z założycieli Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka”,
członek Towarzystwa Polska Sztuka Stosowana. Twórczość M.
ukształtowała się pod wpływem Secesji Wiedeńskiej, a
także średniowiecznego franc. Malarstwa witrażowego. Styl M.
cechuje dekoracyjność linii i koloru, soczysta gama barwna,
zamiłowanie do złoceń i
ornamentów oraz wprowadzenie motywów ludowych, alegorycznychi
symbolicznych. W twórczości M. gł. Miejsce zajmują witraże i
polichromie ścienne, które należą do największych osiągnięć
pol. sztuki dekoracyjnej: cykl 13 witraży w katedrze we Fryburgu w
Szwajcarii, witraże w katedrze na Wawelu (m.in.
w kaplicach: Świętokrzyskiej i Szafrańców), polichromia Skarbca
na Wawelu. Malował obrazy symboliczne( Dziwny ogród), wnętrza
(Majowe słońce), Pejzaże,
a przede wszystkim liczne dekoracyjne portrety(wizerunki żony,
autoportrety, Śpiewaczka). M. projektował dekoracje teatralne,
wnętrza, meble. Zajmował się też grafiką użytkową, gł.
książkową.
IB
czwartek, 10 marca 2016
Dzień Kobiet a Dzień Mężczyzny
DZIEŃ KOBIET
Dzień Kobiet, to coroczne święto kobiet obchodzone 8 marca, jako wyraz szacunku dla ofiar walki o równouprawnienie kobiet. Jest to święto o stosunkowo długiej tradycji, ponieważ ustanowione zostało w 1910 r., a więc ponad 100 lat temu.
Ruchy robotnicze w Europie oraz Ameryce Północnej stanowią korzenie Międzynarodowego Dnia Kobiet. Pierwszy raz święto obchodzono 28 lutego 1909 r. w Stanach Zjednoczonych. W 1910 r. Międzynarodówka Socjalistyczna ustanowiła obchodzony na całym świecie Dzień Kobiet, który miał służyć rozpowszechnianiu idei równości kobiet i mężczyzn oraz poszanowaniu praw kobiet (w tym wyborczych).
Współcześnie Dzień Kobiet jest oficjalnym świętem w kilkudziesięciu krajach świata, mimo że nie wszędzie obchodzony jest 8 marca, np. w Tunezji Święto Kobiet obchodzone jest 13 sierpnia. W Polsce Dzień Kobiet stał się szczególnie popularny w czasach PRL. Tak wtedy, jak i dziś jest to dobra okazja do obdarowania kobiet kwiatami, słodyczami oraz innymi podarunkami.
DZIEŃ MĘŻCZYZN
Nie tylko kobiety mają swoje święto, od niedawna w kalendarzu zagościł Dzień Mężczyzn. Pomysł na to święto jest pochodną idei równości płci. Tradycja święta zapoczątkowana została w 1999 r. Na świecie jest on obchodzony oficjalnie 19 listopada, jednak w Polsce przyjęła się data 10 marca, czyli dwa dni po święcie kobiet.
Oprócz Dnia Mężczyzn w kalendarzu znajdują się jeszcze dwa pokrewne święta:
Dzień Ojca — obchodzony 23 czerwca,
Dzień Chłopaka — obchodzony 30 września.
Mimo, że "męskie" święta nie są tak popularne jak "kobiece", to nie mniej jednak stanowią doskonałą okazję do złożenia życzeń, czy wręczenia drobnego upominku (warto pamiętać, że mężczyźni najbardziej cenią praktyczne prezenty).
PM
Subskrybuj:
Posty (Atom)