Wielkanoc 2018

 To najradośniejsze święto – zarówno w kościelnym roku liturgicznym, jak i w obrzędowym kalendarzu wsi polskiej. W niedzielę wielkanocną dzwony kościelne brzmią w szczególny sposób, oznajmiając zmartwychwstanie Chrystusa. Jak wierzono na Podhalu, mogły one obudzić śpiących w Tatrach rycerzy, by szli walczyć o wolność Polski. Spiżowego głosu wielkanocnych dzwonów bały się złe moce, a ludzie słysząc ich dźwięk, wyrzucali nienawiść ze swoich serc. 

Od XVIII wieku msze rezurekcyjne odprawiano nie o północy, lecz o świcie. Tradycyjnie towarzyszyła im kanonada ze strzelb, pistoletów, petard, armat i moździerzy. Być może tę rytualną wrzawę podnoszono, aby przebudzić świat do życia. 

Gdy zakończono już przygotowania, można było spokojnie zasiąść do stołu, podzielić się „święconym” i złożyć sobie życzenia wszelkiej pomyślności i zdrowia. Na wielkanocnym stole królowało jajko, od wieków uważane za symbol początku i źródło życia. W mitologiach wielu ludów można znaleźć opowieść o jaju, z którego powstał świat. Uważano je również za znak zmartwychwstania, odrodzenia, powrotu do życia. W symbolice chrześcijańskiej zostało skojarzone ze świętem Zmartwychwstałego Chrystusa, który „wstał z grobu jak z jaja kurczę” 
(Galicja XIX wiek ).


 

IB

Umberto Eco

 

 

















Był profesorem uniwersytetu w Bolonii, cenionym w wąskim kręgu naukowców własnej specjalności. Jednak kiedy przekroczył pięćdziesiątkę, zdecydował, że czas zmienić własne życie. Napisał powieść, która niemal z dnia na dzień uczyniła go sławnym daleko poza salami wykładowymi.

Rozdwojenie między pracą na solidnej posadzie i chęcią studiowania zagadnień odległych od życiowej pragmatyki nękało go od młodości. Ojciec wysłał go do Turynu po wykształcenie prawnicze, ale Umberto od studiowania kodeksów wolał zgłębianie średniowiecznej filozofii i literatury. I znowu – kiedy już uzyskał tytuł doktorski, broniąc rozprawy na temat filozofii Tomasza z Akwinu – dla odmiany zainteresował się kulturą popularną.

Rozdział po rozdziale zaplanował historię, która będzie mieścić zarówno rzetelną wiedzę o kulturze średniowiecza, jak i intrygującą fabułę. Powieść „Imię róży” była gotowa w 1980 roku. Jej bohaterem uczynił mnicha, Wilhelma z Baskerville (nazwisko zapożyczone z opowieści o Sherlocku Holmesie), obdarzonego genialnym detektywistycznym umysłem.

 

Jednak jego kolejne powieści – ‘’Wahadło Foucaulta” czy „Baudolino’’ – nie dorównywały popularnością „Imienia róży”. Były przeciążone erudycyjnymi popisami, rozwlekłe, pozbawione pomysłowej intrygi. Jeszcze raz okazało się, że do tworzenia prostych historii dla milionów nie wystarczy opanowanie zestawu prostych reguł. Trzeba jeszcze szczypty prawdziwego talentu.

IB

8 Marca Dzień Kobiet

Obchodzony od 1909 roku w Stanach Zjednoczonych, a od 1911 roku w Europie.

Inne słowa opisujące kobiety to: pani, dama, matka, dziewczyna, panna, baba. Dawniej używano również określeń niewiasta i białogłowa. Słowo niewiasta oznaczało początkowo kobietę niezamężną, później „kobietę obcą”, na przykład synową, szwagierkę, która nie mogła zabierać głosu w rodzinie. Z biegiem czasu zwyczaj ten się zmienił na korzyść kobiet. Słowo białogłowa, lub krócej – białka, oznaczało kobietę zamężną, która w przeciwieństwie do panien nosiła białe nakrycie głowy.

Wiele polskich kobiet zapisało się w historii Polski i świata, warto o nich pamiętać. Oto niektóre z nich: Królowa Jadwiga, Księżna Izabela Czartoryska, Helena Modrzejewska, Irena Szewińska, Maria Skłodowska-Curie, Wisława Szymborska.

IB