Renoir Auguste, francuski malarz i
rzeźbiarz, jeden z głównych
reprezentantów impresjonizmu; 1862-63
uczył się w Paryżu w Atelier Gleyre, gdzie zaprzyjaźnił się z C. Monetem, J.F.
Bazille’em i A. Sisleyem. Duży wpływ na jego
wczesną twórczość wywarły dzieła kolorystów weneckich; ze współczesnych mu
malarzy oddziałali nań G.Courbet i E. Delacroix (Diana 1867,
Kobieta w kąpieli 1870).
Począwszy od słynnej wystawy u Nadara
w Paryżu 1874, wystawiał wielokrotnie z impresjonistami (1876, 1877 i 1882).
Obrazy Renoira z tego okresu to malowane krótkimi, lekkimi pociągnięciami
pędzla, jasnymi pastelowymi barwami z
przewagą różu i błękitu, pełne migotliwego światła pejzaże (Droga wśród traw
ok. 1875), martwe natury, a zwł. znacznie liczniejsze niż u pozostałych
impresjonistów portrety i kompozycje figuralne (Loża
1874, Huśtawka 1877, Pani Charpentier z dziećmi 1878, Śniadanie wioślarzy
1881). W 1879-82 Renoir przebywał w pn. Afryce, następnie we Włoszech, gdzie
poznał twórczość Rafaela i malowidła pompejańskie ; pod ich wpływem, a także malarstwa D. Ingres’a, ok.
1882 odszedł częściowo od impresjonizmu; obrazy tego okresu cechuje
wyraźniejszy modelunek form, gładka faktura oraz chłodniejszy koloryt (Kąpiące
się 1884-87).
Po 1886 w twórczości R. nastąpił
nawrót do żywiołowego kolorytu
z przewagą ostrych czerwieni; w
licznych obrazach, gł. o motywie aktu kobiecego na tle pejzażu (Sąd Parysa
1914), R. osiągnął pełną równowagę barwy i mocno zaznaczonej formy. Pod koniec
życia, od ok. 1913, R. uprawiał rzeźbę. Częściowo sparaliżowany, kierował pracą
uczniów i przy ich pomocy tworzył w glinie akty i torsy; pozostawił też wiele
rysunków i grafik. Wywarł duży wpływ na wielu malarzy młodszego pokolenia.
IB
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz