Rysownik i
malarz urodził się w Ottyniowicach (Podole), zmarł w Amelie-les-Bains
(Francja). Uczył się rysunku we Lwowie u J. Maszkowskiego i J. Kossaka.
Za
akwarelę „ Wjazd Franciszka Józefa do
Lwowa” otrzymał cesarskie stypendium umożliwiające mu podjęcie
studiów. Rozwijał swoje zdolności w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych,
naukę kontynuował w akademii w Wiedniu.
Współpracował jako ilustrator z
pismami wiedeńskimi, wykonywał rysunki rodzajowe, polityczne i rysunkowe
reportaże, m. in. z kampanii austr.-wł. 1859.
Mieszkał na stałe w Wiedniu, przed
śmiercią spędził rok we Lwowie i w okolicznych dworach oraz w Paryżu, gdzie przygotowywał na Wystawę Światową
1867 cykl „Wojna”.
Prace G. z okresu krakowskiego to gł.
sceny batalistyczne. G. namalował kilka obrazów historycznych: „Ucieczka
Walezego z Polski”, „Zygmunt i Barbara”, „Modlitwa konfederatów barskich”.
Tematyka patriotyczna znalazła
również odbicie w obrazach olejnych (Przejście przez granicę”, „Pochód na
Sybir”). G. pozostawił także liczne portrety i autoportrety. Był artystą
popularnym dzięki tematyce swoich prac,
które ceniono także ze względu na mistrzowskie opanowanie rysunkowej techniki. G. stworzył niezwykle sugestywne
stereotypy wyobrażeniowe, które oddziałały silnie na polską sztukę i literaturę
XIX i XX w.
IB
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz