Edvard Munch norweski malarz i grafik, jeden z głównych reprezentantów ekspresjonizmu, urodził się 1863 roku. Studiował w Oslo i w Paryżu, gdzie uległ wpływom V. van Gogha i P. Gauguina. W 1892-95 mieszkał i wystawiał w Berlinie, był związany z międzynarodową cyganerią artystyczną
(A. Strindberg S. Przybyszewski ).
W 1909 M. osiadł w Norwegii. Tworzył obrazy olejne oraz grafikę ( litografię, drzeworyt i akwafortę ). Zajmował się również fotografią. Podobnie jak inni członkowie berlińskiej bohemy, M. wzbudzał swoją otwartością kontrowersje, zgorszenie, ale również ogromny rezonans w środowisku artystycznym. M. malował kompozycje symboliczno-ekspresyjne, podejmował tematy egzystencjalne: miłości i śmierci, walki płci. Dawał w nich wyraz nękającym go lękom, obsesjom erotycznym, poczuciu osamotnienia i rozpaczy, strachu przed chorobą i śmiercią ( np. Zazdrość, Krzyk, Strach,
Na drugi dzień, Madonna, Taniec życia, Śmierć w pokoju chorego ). Dominującym elementem w obrazach M. była kreska, secesyjna linia konturu, ekspresyjna deformacja, przerysowanie, odrealnianie i kontrastowanie barw. Sztuka M. wywarła duży wpływ na rozwój sztuki XX w., a zwł. na niem. Ekspresjonizm. Największa
kolekcja prac M. znajduje się w muzeum Muncha w Oslo.
IB
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz