Artysta zaczął zajmować się rzeźbą w
połowie lat sześćdziesiątych XIX wieku. Ze względu na chorobę oczu stopniowo
przestał malować i całkowicie poświęcił się rzeźbie. W
1881 r. na szóstej wystawie impresjonistów pokazał Czternastoletnią tancerkę, jednak rzeźba nie odniosła sukcesu. Degas bardzo
wrażliwy na krytykę, już nigdy nie zdecydował się pokazać publiczności
żadnej ze swoich rzeźb. Dopiero po śmierci mistrza jego dzieła rzeźbiarskie
zostały ujawnione. Przedtem oglądało je zaledwie kilka osób, na których wywarły niezapomniane wrażenie.
Degas jako rzeźbiarz był samoukiem.
Zakres tematyczny jego prac rzeźbiarskich odpowiadał kręgowi
zainteresowań w dziedzinie Malarstwa. Degas ukazywał życie
codzienne – baletnice, kobiety zajęte toaletą, konie na wyścigach.
Rzeźby, podobnie jak obrazy D., tylko pozornie wyglądały jak
utrwalenie ulotnych chwil; w rzeczywistości stanowiły dokładnie przemyślane kompozycje.
W rzeźbach Degasa impresjonistyczna
jest wyłącznie faktura – nierówna, sprawiająca wrażenie
spontanicznego, pospiesznego wykańczania. Prace artysty cechuje
nowatorstwo ze względu na pospolitość tematów oraz na
umiejętność oddania dynamiki i energii życia, które emanują z portretowanych
postaci. Co ciekawe, artysta wykonywał modele swoich rzeźb z gliny
i wosku, nie używając dłuta. Żadnej też nie opatrzył datą –
badacze datują je w przybliżeniu na podstawie analizy formalnej.
IB
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz