Jednym z pierwszych przedstawicieli romantyzmu został Niemiec Caspar David Friedrich . Jego „Wędrowiec nad morzem mgły” z 1818 r. to kwintesencja nowego stylu.
Skończyły się czasy bóstw antycznych, nimf, historii biblijnych. Ich miejsce zajął pejzaż, najlepiej wyrażający naturę człowieka epoki, a w nim on – bohater romantyczny, u Friedricha jednocześnie zdobywający szczyt i zagubiony w oceanie natury, zredukowany do roli obserwatora poddającego się nastrojowi. Stoi odwrócony tyłem do widza.
Tylko on wie, co da się dostrzec poprzez
ścielące się po horyzont chmury i mgły. Rozwiązanie zagadki nie jest celem
widza; artysta pragnie przekazać uczucia, pobudzić intuicję. Następuje
połączenie odwzorowania natury w nowy sposób ( chłodne górskie czy morskie
krajobrazy, niespotykana kompozycja, charakterystyczne kolory) z przekazem
symbolicznym (mgły, chmury, horyzont), korespondującym z popularnymi wśród
romantyków lekturami.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz