Poetka Anna Libera, publikująca często pod pseudonimem Anna L. Krakowianka, urodziła się w Krakowie i spędziła w tym mieście lub w jego okolicach całe życie. Wywodziła się z biednych kręgów społecznych, była samoukiem, a na życie zarabiała jako szwaczka i hafciarka
W przeciwieństwie do autorek pochodzących z bardziej uprzywilejowanych sfer miała poglądy postępowe, choć nigdy nie należała do jakiegoś ugrupowania politycznego i nie trzymała się żadnego programu. Interesowało ją przede wszystkim położenie miejscowych chłopów, zwłaszcza kwestia ich wykształcenia. Często wypowiadała się także na temat sytuacji kobiet. Również w tym wypadku zajmowała się głównie sprawą ich wykształcenia, widząc w nim konieczny warunek równouprawnienia kobiet.
Ogromną część dorobku Libery
stanowią wiersze poświęcone Krakowi, jego historii i tradycji oraz zakątkom
najchętniej przez poetkę odwiedzanym.
Poza tym utwory jej służyły zasadniczo celom społecznym; nie ma w nich miejsca
na introspekcję i relacjonowanie przeżyć
wewnętrznych. Wydała trzy zbiory wierszy: Poezje(1942), Nowe poezje(1846)
oraz Poezje narodowe(1849). Anna L. Krakowianka głosiła równość kobiet i
mężczyzn; wyjaśniała też, że dopiero wskutek złego wychowania oraz rodzących
się na jego podłożu uprzedzeń owa równość została zapomniana, a kobiety
uwierzyły we własną podrzędność. Problem ten pisarka rozpatrywała więc przez
pryzmat uwarunkowań obyczajowych, co zdaje się przeczyć poglądom wyrażonym w
jej wcześniejszych wierszach. Swoje rozważania
Libera zamknęła wnioskiem, że kobiety powinny otrzymać wykształcenie podobne do wykształcenia mężczyzn, nie tylko po to, aby osiągnąć osobiste spełnienie, lecz także po to, by jako obywatelki mogły współpracować z mężczyznami
dla postępu społecznego i sprawy narodowej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz