Scena rozgrywa się we wnętrzu szesnastowiecznego pałacu i przedstawia kluczowy moment historii świętej Cecylii – chrześcijanki, która złożyła śluby czystości, ale została zmuszona do poślubienia poganina o imieniu Walerian. W wieczór uroczystości zaślubin Cecylia wyznała małżonkowi, że złożyła śluby i anioł czuwa nad jej czystością. Tymi słowami spowodowała nawrócenie się Waleriana i przyjęcie przez niego chrztu. Dzięki temu mógł on zobaczyć anioła, który chronił jego małżonkę.
Anioł podarował mu wieniec z wonnych róż przyniesiony z raju, a Cecylii wieniec z białych lilii. Cecylia i Walerian ponieśli męczeńską śmierć za wiarę razem z Tyburcjuszem, bratem Waleriana, który również się nawrócił. Pomimo, że Cecylia była jedną z najczęściej przedstawianych świętych w malarstwie XVI i XVII wieku, temat jej zaślubin z Walerianem rzadko był przedstawiany i trudno jest znaleźć obrazy, które – tak jak ten w kolekcji Borghese – ukazywałyby wszystkie szczegóły opisane w Złotej legendzie.
Atmosfera obrazu oddaje klimat i kulturę dworską, której jednym z
najznakomitszych przedstawicieli był właśnie Lelio Orsi, doceniany za swą
erudycję przez prominentnych zleceniodawców, wśród których byli książęta i
księżne. Nawet jeśli obraz nie jest uważany za najlepsze dzieło Orsiego, należy
docenić umiejętność malarza w przedstawianiu wyszukanych efektów świetlnych:
boskie światło pochodzące od postaci anioła, naturalne światło brzasku, które
można podziwiać w głębi, i światło sączące się przez szklane gomółki okna,
które odbija się na ścianie i podłodze, tworząc wyszukaną grę cieni.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz