Jesienią 1848 r. powstało Bractwo Prerafaelickie. Założyli je czterej absolwenci Akademii Królewskie, a jednym z nich był Dante Gabriel Rossetti. Prerafaelici odwoływali się do szeroko pojętej sztuki „wczesnochrześcijańskiej”, wzorując się na rzymskim Bractwie św. Łukasza. Wystąpili przeciwko malarzom akademickim, malarstwo traktowali jak misję, a ich sztuka miała być możliwie prosta i wzbudzać w ludziach szlachetne uczucia. Obrazy prerafaelitów inspirowane były literaturą albo tematami zaczerpniętymi ze średniowiecza. Odwoływali się do wczesnej sztuki włoskiej także w zakresie jasnej kolorystyki, braku modelunku światłocieniowego i hieratycznej, zamkniętej kompozycji. Zasadą była wierność naturze, dlatego postaci malowano zawsze z modela, a fragmenty pejzażu – w plenerze.
Dante Gabriel Rossetti był w grupie prerafaelitów postacią wyjątkową. Pochodził z rodziny włoskich uchodźców politycznych, a jego ojciec wykładał język włoski w King’s College. Dante Gabriel oprócz malarstwa parał się poezją. Zafascynowany był twórczością swego wielkiego imiennika, Dantego Alighieri. Szczególną rolę w życiu i twórczości Rossettiego odegrał tekst Dantego Vita Nuova, który stał się dla artysty źródłem tematów związanych z idealną miłością. Tak jak Dante wielbił Beatrycze, tak samo XIX-wieczny Dante, czyli Gabriel , znalazł swoją muzę. Była nią Elizabeth Siddal, najpierw modelka Bractwa, a później żona Rossettiego. Artysta wykonał ogromną ilość szkiców Elizabeth. Niestety pani Rossetti była słabego zdrowia i przedwcześnie zmarła. Hołdem dla zmarłej żony stał się obraz Beata Beatrix, pełen odniesień symbolicznych. Dzieło w sposób umowny przedstawia śmierć Beatrycze jako rodzaj transu.
Elizabeth siedzi tutaj na balkonie, z przymkniętymi oczami, a za nią widać dwie postacie – Dantego i Miłość. Ptak, który jest wysłannikiem śmierci, upuszcza na ręce kobiety biały mak – symbol przedawkowania opium przez Elizabeth. Swoje znaczenie ma też kolorystyka obrazu. Czerwony ptak w aureoli oznacza miłość, a zielony i purpurowoszary strój Beatrycze – nadzieję i smutek.
IB
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz