Zupełnie niezwykłą postacią była Jadwiga Łuszczewska, czyli Deotyma, znana w całej Warszawie improwizatorka, poetka (między innymi cykl epicko-dramatyczny „Polska w pieśni”, wydawany w latach 1859-1908 ) i autorka powieściowa ( Branki w jasyrze, 1889; Panienka z okienka, 1898 ). Salon literacki prowadzony przez rodziców Deotymy, a później przez nią samą przyciągał uwagę publiczności, bywali w nim najznakomitsi pisarze, choć nie brakowało też zagorzałych przeciwników tej poezji natchnionej.
Jadwiga Łuszczewska wychowywana była w patriotycznej atmosferze, gdzie wiele uwagi poświęcano historii i literaturze.
Po wybuchu powstania styczniowego ojciec Deotymy złożył godność szambelana carskiego za co został aresztowany i w 1863 roku zesłany w głąb Rosji. Córka zdecydowała się towarzyszyć swemu ojcu.
Do Warszawy powrócili w 1865 roku. Deotyma wycofała się z życia towarzyskiego z powodu choroby. Spoczywa na warszawskich Powązkach. Jej nagrobek zdobi rzeźba „Anioł Zmartwychwstania „ dłuta Daniela Zaleskiego.
IB
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz