Giotto tworzył freski, czyli malowidła ścienne nanoszone na mokrym tynku. Nazywano go pierwszym prawdziwym interpretatorem ducha renesansu, który tradycyjne tematy – wątki biblijne czy żywoty świętych – przeniósł w realistycznie oddane, współczesne otoczenie.
Do jego najważniejszych dokonań należą polichromie wykonane w Padwie, które ozdobiły mury ukończonej w 1305 r. kaplicy Scrovengich, zwanej też kaplicą Matki Boskiej Litościwej.
Fresk Opłakiwanie Chrystusa ukazuje Marię trzymającą syna w ramionach. Wokoło gromadzą się pogrążeni w żalu świadkowie. Giotto pokazuje nam tę scenę z perspektywy osoby obecnej przy wydarzeniu.
Uderza śmiałe wykorzystanie kolorów – intensywnych i
żywych – fascynuje sposób, w jaki artysta koncentruje uwagę odbiorcy na
postaciach głównych bohaterów, choć to Chrystus pozostaje
w centrum
przedstawienia; zwraca uwagę także fantastyczny stan zachowania dzieła, który
przyczynił się do zagwarantowania artyście nieśmiertelności.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz