Literaturą zajął się w wieku 33 lat. Był weteranem walk europejskiego rycerstwa przeciw Turkom. W bitwie pod Lepanto w 1571 roku został ranny w lewą rękę, która pozostała bezwładna do końca życia.
W więziennym odosobnieniu wpadł na pomysł powieści o fantaście większym niż on sam. Miała to być historia o hiszpańskim szlachcicu, który – naczytawszy się starych romansów rycerskich – uroił sobie, iż sam jest takim rycerzem.
Ze swym głupawym giermkiem Sancho Pansą ruszył więc bronić wszystkich uciśnionych świata. W 1605 roku pierwsza część dzieła „Przemyślny szlachcic Don Kichot z Manczy” była gotowa.
Jej sukces był tak zawrotny, że w ciągu zaledwie dwóch tygodni od ukazania się pierwszego wydania aż trzy madryckie drukarnie opublikowały pirackie wydania książki. Tak zaczęła się kariera jednej z najbardziej znanych opowieści w całej historii światowej literatury.
.jpg)
Don Kichot, podążający za ułudami swego szlachetnego, choć obłąkanego umysłu, stał się patronem wszystkich obrońców spraw godnych, ale skazanych na przegraną. Z jednej strony nieodparcie śmieszył , gdy wiatraki brał za gigantów, a stado owiec za nieprzyjacielskie armie, ale z drugiej budził swoim idealizmem sympatię i najwyższy szacunek.
Stworzenie tak
wiekopomnej postaci nie poprawiło jednak
znacząco sytuacji materialnej pisarza. Twórca umarł w biedzie i
zapomnieniu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz